Silas

BPV begeleider

Begeleiding in de praktijk werkt, ik zie het elke dag

Silas Cleutjens (40) is tien jaar verpleegkundige, werkte als zzp-er en maakte onlangs de overstap naar de functie van BPV-er in vaste dienst in het zorgcentrum Campagne. Een advertentie attendeerde hem daarop. Zijn loopbaan in de zorg startte Silas als voedingsassistent en via de opleidingen helpende en verzorgende IG klom hij op tot verpleegkundige. Als BPV-begeleider is hij er voor het vaste team en voor nieuwkomers, maar we praten voor dit artikel met hem over het begeleiden van studenten.

Ik weet hoe het is om leerling te zijn en begeleid te worden in de praktijk”, herinnert hij zich nog goed. “Wat vooral is blijven hangen is dat ik er lang niet altijd gelukkig mee was. Vaak ontbrak de tijd om mij aandacht te geven, meestal moest ik gewoon doen wat mij gezegd werd. Wat ik echt nodig had en hoe ik het beste geholpen kon worden stond lang niet altijd voorop. En dat zag ik ook bij mijn medestudenten. Ik heb altijd gedacht: dat kan en moet anders.”

In zijn rol als BPV-begeleider heeft hij de kans om dat waar te maken en de handschoen op te pakken. En te voorkomen dat nieuwkomers enthousiast door de hoofdingang binnenkomen en teleurgesteld via de achterdeur de zorg weer verlaten. “Ik ga met leerlingen en nieuwkomers om op basis van gelijkwaardigheid, behandel hen met respect en geef hen de aandacht die ze nodig hebben. Het zijn tenslotte collega’s, al dan niet in opleiding. Als je dat naar eer en geweten doet spreekt zich dat rond.”

Silas legt uit dat hij als begeleider een buddy is die op de afdeling tijd maakt voor de mensen die hij onder zijn hoede krijgt. Dat begint al meteen op de allereerste dag, als iemand voor het eerst binnenkomt. “Dan begin ik met een kennismakingsgesprek met een kopje koffie en later een rondleiding. Ik laat hen het gebouw zien, de afdelingen, bewoners en collega’s, de systemen waarmee we werken, de gang van zaken, de ‘druppel’ en diverse andere praktische zaken. Aan het einde van de dag loop ik nog even binnen om te vragen hoe de dag verliep en of er nog urgente vragen zijn. Ik zorg er bovendien voor dat ik altijd bereikbaar ben in de uren die ik werk.”

Later in het traject loopt Silas vaker een dag met een stagiair mee en checkt hij geregeld wat de voortgang in hun opleiding is. Ook laat hij hen zien dat de dagelijkse praktijk soms verschilt van wat zij op school leren en waarom dat zo is. “Mijn ervaring is dat leerlingen het fijn vinden als je duidelijk bent, er voor hen bent als ze je nodig hebben en zij tijd en aandacht krijgen. Ik start op de afdeling wel eens een dag op met stagiairs en zie dan hoe ik kan helpen of wat hij/zij specifiek nodig heeft. Ik geef hen het vertrouwen dat zij hun studie aankunnen, dat zorgt voor een veilig gevoel. Daarbij zeg ik altijd: fouten maken mag en moet, daar leer je het meeste van. En dat werkt, ik merk het elke dag.”